Śmierć, najlepiej cudza – to nas pociąga w mediach (fot. Mateusz Stachowski/ freeimages.com)
Zostawił córkę w samochodzie podczas upału. Tak teraz wygląda Kotulanka. 2,5 letni chłopczyk przejechany na przejściu. 11- latka zgwałcona przez braci. Dwie dziewczynki zgwałcone i powieszone ma drzewie.
To tylko niektóre tematy jakie „zaprzątają” nasze tablice na FB, a czasem nawet umysły. Tragedia, krew, mięso, rozpacz- to się lepiej sprzedaje. Ale gdzieś w tym całym zgiełku tragicznych wiadomości umyka nam cierpienie i osobiste odczucia osób i rodzin zaangażowanych mimo woli w ciężkie i niechciane życiowe doświadczenia.
Przeczytaj także: Uwaga drastyczne – wnioski o nas samych >>>
Wyczytałem kiedyś że przy dzisiejszym rytmie konsumowania mediów jesteśmy w stanie poświęcić około trzech sekund na przeczytanie newsa, a w zasadzie jego tytułu. Więc gdzie tu czas na refleksję? Brak. Wyszedł. W rezultacie jak to stado baranów, kierując się owczym pędem przyswajamy fakty, często z kilkoma zdaniami jednostronnego komentarza. I tak Prof. Chazan staje się tępym katolem, przedstawicielem ciemnogrodu. Po co szukać innych informacji. Tylko Czarek Pazura wysilił się na refleksję i zadanie dość ciekawego pytania:
(…) zwróćmy uwagę dokąd akurat udała się Matka gotowa na aborcję? Do szpitala Świętej Rodziny. Do prof. Bogdana Chazana. Lekarza, którego poglądy są znane, bo zgodne z Ustawą Zasadniczą, czyli pkt 53 Konstytucji. Nigdy ich nie ukrywał. Wręcz przeciwnie. Dlaczego tam skierowała swoje kroki?
Ale po co – jak Cezary- rozmyślać nad profesorem Chazanem? Przecież gazety napisały już co mamy myśleć- nie traćmy więc czasu.
Pamiętacie jeszcze o dwóch dziewczynka zgwałconych i powieszonych na drzewie? Myśleliście choć przez chwilę dlaczego tam w Indiach tak się dzieje? Ciągle. Czy można to jakoś powstrzymać? Myśleliście o tym? Ja nie za długo, bo za chwilę były już inne ważniejsze tematy.
Przeczytaj także: Wartość ludzkiego życia a szerokość geograficzna >>>
Roztargniony ojciec- zapomniał o córce, zostawił ją w samochodzie podczas upału, zmarła. Jednego dnia wszyscy go potępiają, wyszydzają. Nie możemy się wszyscy nadziwić- jak on tak mógł??? Tymczasem to nadal ojciec. Jak wielu innych pracuje, podwozi dzieci do przedszkola, czuje, cierpi. Tylko ten to kto ma dzieci wie jak trudno jest nawet próbować sobie wyobrazić taką tragedię w odniesieniu do własnej rodziny.
Przyczyny śmierci trzylatki są rzeczywiście zadziwiające, oburzające, ale czy możemy osądzać tak surowo „sprawcę” jej śmierci? Może on też obejrzał popularny już przed rokiem film „zobacz co dzieje się z dzieckiem zestawionym w aucie podczas upału”?
Drugiego dnia media odkrywają inny sposób na dalsze pociągnięcie tematu– ojciec jest w zakładzie psychiatrycznym. Więc teraz wszyscy mu współczujmy.
Dziś trzeci dzień od tragedii – zobaczymy co będzie dziś.
